kanina, habang binabalikan ang ilan sa mga lumang posts ko, napansin ko ang isang kumento na nakapagpataba sa puso ko ... maraming salamat kiko.
________________________________________
On : 12/27/2004 7:53:01 AM isko (www) said:

ang ganda ng nakasulat... sarap umibig ano? sakit nga lang mabigo.. pero masakit din sa ulo ang may iba't ibang mahal.. nde naman sa pagiging opurtunista.. pero minsan nagkakasabay sabay talaga eh.. sabi nila..likas daw sa lalaki ang maraming babae...pero..minsan din kung alam ng babae.. kahit masakit sa kanya.. natatanggap nya... likas din kasi sa kanya ang pagiging martir. sa ngayon? yan ang problema ko.. 3 ang karelasyon ko.. ung orig... alam nyang may iba akong sabit.. yung 2nd.. alam nya rin na may sabit ako.. yung 3rd.. alam din nya.. lahat naman sila eh.. kasi before hand..sinasabi ko na.. kaya lang nde mo talaga maiiwasan.. ako gumawa ng sakit ng ulo..kaya madalas ulo ko ang sumasakit.

siguro ito na ang tinatawag na karma.. kung anong gawin mo..babalik sayo... noong nasa sekondarya at kolehiyo ako..nde ako marunong lumapit sa babae.. kasi hindi ako guapo hindi rin ako mayaman..wala akong ka dating dating.. maralita lang kasi ako..hindi ko kayang bumili ng pamporma.. isang tipikal na mag aaral.. ngayon? ganun pa rin..natuto lang siguro akong magsalita ng galing sa loob ko.

pano ko ba kayo makikilala? sa mga nabasa ko rito... mahusay na alagad ng sining ang may akda ng mga nabasa ko.. sana magkaroon ng pagkakataong makapag ambag din ako.

maraming salamat at magandang gabi- kiko
__________________________________________
Ang post na nabasa ni Kiko ...

What’s wrong with you!
April 16, 12:30 am, kakatapos ko lang mag shower. Nagpapatuyo habang nakatitig sa monitor, nag iisip ng pwedeng gawin. Bagong avatar? Bagong concept sa “Panibugho”, banner ni allyn? Magbasa ng e-book? Ang daming pwedeng pagtuunan ng pansin, pero wala akong ganang simulan ang kahit alin sa kanila. Ano na kayang nangyayari sa office? Nabuo ko na kasi yung buong 40 hours na load sa isang linggo, sa Martes pa ulit ang susunod kong shift, Biyernes, Sabado, Linggo, Lunes …. Parang ang daming araw na wala akong trabaho, nakakabagot … buti na lang may tumawag kaninang umaga para i-schedule ako sa technical interview for a programming position (day job) sa isang company sa Enterprise Center, kahit pano may pagkakaabalahan sa mahabang bakasyon na ito …

Kumusta na kaya ang office? Nagtext ako kay Kenny, tinatanong ko yung volume ng calls, as usual, ganun pa rin, walang pagbabago … pare-pareho lang pala kami nagpapalipas ng kabagutan, nag iisip ng pwedeng gawin. Mag re-reply sana ako, kaya lang biglang nag ring yung cellphone, landline number, hindi ko alam kung kanino, nagdalawang isip ako sagutin … nairita na lang siguro ako sa “Toxic” na ring tone kaya napilitan akong sagutin ang tawag.

“Hello”
“What’s wrong with you! Why do you keep on texting my boyfriend”!
“And who is you boyfriend”?
“RG, this is RP” …

Sabi ko na familiar yung boses na yun, mahigit isang taon na ang nakalipas noong huli ko siyang narinig, sa parehong dahilan, si RG. Hindi ako makapagsalita, nahiya ako, pinutol ko yung tawag… buntong hininga …

What’s wrong with me?

Mahigit isang taon na ang nakalipas, nakatanggap ako ng tawag mula kay RP, pinapa-alam sa akin ang tunay na sitwasyon ng relasyon naming tatlo. Lumabas akong kabit, nakikihalo sa kanila, ang hirap tanggapin pero kahit anong anggulo mo nga tingnan, isa lang ang kitang kita, niloko ako ni RG. Akala ko ako lang, sa bawat minutong kailangan ko siya, nandiyan cya, kahit sobrang pagod na ako sa thesis, nagagawa ko pa ring ngumiti kasi minu-minuto siyang nagtetext, nangungumusta … lahat yata ng message niya may “I love you bee” pero hindi akong nagsasawang mag reply na “mas mahal kita”. Kaya hindi naging madali na tanggapin ang katotohanan.

Ang sakit, hindi ko kinaya … si ria lang talaga ang napagkukwentuhan ko ng tungkol sa amin ni RG, di tulad ng kay Mike noon na sumasama sa mga lakad ng barkada. Parang naipon na yung galit at sekreto ko, konti na lang sasabog na sila. Sumabog nga. Hindi ko makakalimutan yung gabing humahagulgol akong nagkukuwento kay ria kung ano ang nangyari. Nailabas ko rin lahat, parang kutsilyong natanggal sa pagkakasaksak, magaan na pero masakit pa rin ang sugat. Pero panahon na para umusad … move on pare, sabi ko sa sarili.

Kahit anong galit ko kay RG, lamang pa rin yung pagmamahal ko sa kanya. Pinauabaya ko na siya sa RP, hiniling na mahalin siya tulad ng pagmamahal ko, alagaan at bantayan … Nagpasalamat sa pagkakataong napaligaya niya ako ng totoo, nagpasalamat sa pag ibig na minsan lang ipahiram sa akin ng tadhana. Pinilit ko siyang kalimutan, hindi naging madali, pero unti-unti na siyang nabubura sa isipan ko, naging busy ako sa trabaho, doon ko binuhos ang lahat ng oras.

Isang araw naka receive ako ng text:

“Hi”
“Hello, who’s this pls”
“RG” …

parang bumalik ang lahat na pinilit kong kalimutan sa kanya, pati pagmamahal.

Kunwari hindi ako naaapektuhan sa lahat, tinuring ko siyang parang kaibigan, kasi iyon ang dapat. Siya na rin ang nagsabi, mahirap na mangyari pa ulit ang pagkakamali ng nakalipas, masyado nang maraming nasaktan. Pero minsan hindi ko rin mapigilang umasta na parang kami pa rin …

Kanina lang nag text ako …

“Musta, anu gawa mo”?
“Nakahiga”
“Pwede patabi”?
“Cge”
“What are you wearing?”
“Shirt, pants, socks”
“Can I take them off?”
smiley …

Mahal ko pa rin siya. Kahit anong pilit kong makalimot, hindi ko magawa sa ngayon. Hindi ako madaling mag fall, at pag nangyari yun mahirap nang mawala, kahit ano pa. Hindi naman siguro ako nagkulang sa pagpapaalala sa sarili ng kung anong tamang gawin … siguro naghihintay lang ako ng pagkakataong maibigay ang kung anumang nararamdaman ko kay RG sa ibang tao. Pero hindi ko pa rin nakikita at nararamdaman ang pagkakataong iyon … naghihintay pa rin …

Nakatitig ako sa monitor nung marinig ko na naman yung ‘Toxic”, nag ipon ako ng lakas ng loob bago sagutin ang tawag.

“Yes”?
“What’s wrong with you”!
“Ummm …. I dunno …”
“You’ve been flirting with my guy for how many months now”
”Im sorry”
“Sorry? That’s all you can say? Noong una pinalampas kita coz I know you’re an educated person, cant you find a better man”
“I said I’m sorry, it wont happen again”

katahimikan…

“Is there anything else you want to say”? sabi ko
“Just grow up”!

he hung up.

Not so sure bout the lyric's, just got it from one blog.
I miss my bee so much ... Sorry if hindi ako nagpaparamdam lately, you know i need to do this ...
____________________________________
Ever After - Eric’s Beach Mix
Bonnie Baily
Hed Kandi Summer Mix 2004

Three years ago my journey began
Chasing down this cure, no plan in hand
Just your pulse, my racing guide in the dark
Just knowing with conviction from the start
The moment your eyes made an introduction
I felt my second violent breath of life
Flawless to the point of being godly
Yet I fell hard for your imperfections

And now we're slightly weathered, we're slightly worn
Our hands grip together eye to eye through the storm
yetI still believe in ever after with you
Coz life is a pleasure with you by my side
And there ain't no current in this river we can't ride
I still believe in ever after with you

Nothing compares to the good times
Feels like we're floating when the rest have to climb
You made me believe in love and not the perfect kind
A real messy beautiful twisted sunshine
Emotions volcanic eruptions
We both still care so we're still alive
Tunnel vision, determination
I want you I want to make it right
You are my twisted sunshine

araw mo

Sa kawalan man, pumipintig pa rin. Nagpaparamdam. Sa kabila ng hinaing, ng sama ng loob ... sana'y mahanap ang kahit konting sandali ng pagtanggap at pagbangon ... ngayong araw mo, subukang maging matatag, kahit pagod at sugatan, subukang ngumiti ... ngayong araw mo, puso, subukang lumigaya. Kailangan kong lumigaya ka ...

Sa pagtatapos ng mga bagay-bagay

Tuldok … gano man kaliit, halos 'di man makita, mabigat pa rin bitawan para tapusin ang isang pangungusap na malabo, magulo, walang saysay.

Kagabi natapos ang isang pangungusap sa talatang walang direksyon, walang patutunguhan.

Alaala

*** dalawang taon na ang nakalipas

... Ilang ulit na bang nangyari ang ganito … para akong pinaglalaruan ng hangin … binitawan na nama’t iniwang paralisado … wala akong maramdaman! Siguro ganun talaga, matapos magpakasasa sa ligaya, babawian ka ng sakit na hindi mo kakayanin, at dadarating sa puntong wala ka na lang pakiramdam dahil nasanay ka nang magtiis … haay ang labo tsong, ang labo talaga...

Habang Narito Pa (Bayang Barrios:Mike Villegas)

Huwag kang malulungkot kung ako'y mawala na
Huwag maliligaw habang nandito ako
Ang ilang saglit na tayo'y magkasama
Ingatan na natin bago malayo
Ng tuloy-tuloyan
At ang pagnasa'y lumipas pa
Bago lumipas pa

Huwag kang malulungkot kung ako'y mawala na
At pag-ibig lang ang tanging naialay sa yo
Mga munting sandali sa ating pagsasama
Hagkan na natin bago malayo
Ng tuloy-tuloyan at ang pag-asa'y lumipas pa
Bago lumipas pa

Habang narito pa ... Habang narito pa ...
Habang narito ka ... Habang narito ka ...

Wuhag kang malulungkot kung ako'y mawala na
At ika'y humimlay habang nandito ako
Ang munting panahon ng tayo'y magkasama
Hagkan na natin bago malayo ng tuloy-tuloyan
At ang pagnasa'y lumisan pa
Bago lumisan pa
...

para kay ...

minsan ang pagkakaibigan ay parang pagpapalaki ng anak. kailangan ng aruga. kalinga. gabay. at paminsan-minsan, kamay na bakal. gagawin mo ang lahat para makasigurong hindi mapapariwara. masaktan. maligaw ng landas. pero kahit anong gawin mo, masasasktan pa rin. maliligaw. wala kang ibang pwedeng gawin kundi hawakan ang kamay niya habang umiiyak. yakapin ng mahigpit, at umasang maramdaman nya kung gaano sya kahalaga sa iyo. kadalasan, gusto mo ring mangutya. sabihin sa kaniyang, "sabi ko na sa iyo. ayaw mo kasing makinig." o kaya. hayaan mo na lang sya. malaki na sya. may sarili nan'g pag-iisip. buhay nya yan. masakit kapag hindi ka nya maintindihan. mas masakit kapag pinili nyang huwag kang intindihin dahil hindit tugma ang katwiran mo sa gusto nyang mangyari. pero ano nga bang magagawa mo kundi maghintay at magdasal. maghintay kung kailan ka nya kakailanganin. magdasala na sana'y matagalan bago ka nya tawagan nang umiiyak, nadapa, nagkamali. minsan, naiisip mo'ng wala ka na'ng natitirang pagtitimpi. huling pagkakataon na'ng malalapitan ka nya kapag nasaktan na naman sya dahil hindi sya nakinig sa iyo. huli na talaga. hindi na mauulit. pero magri-ring ang telepono. mag-bi-beep ang cellphone. kakatukin ka sa bahay. masasalubong mo sa isang party. hahanapin ka. at makikita mo nalang ang sarili mo na ngumingiti. yumayakap. nakikiramay. umaalo. nagpapayo...nagpapatawad. pro sa mgayon, hindi pa. huwag muna. pagod ka pa.

Bee

Kung maaari lamang, siguro pinigilan ko sa pagtibok ang puso kong nananabik makasama, mayakap, at mahagkan ka sa bawat sandali. Katumbas ng ligayang dulot ng pag-ibig ang pangungulila sa tuwing ika'y wala sa piling, at takot na bigla na lang bawiin ang sarap at sakit nito. Ngunit hindi maaari. Dito sa aking silid, hindi mapigilan ang pagsigaw ng puso ko: 'Mahal Kita'. Mahirap, masarap, masakit ... ngunit mahal kita. Mahal na mahal ...

Ang Pagsulpot ng Mga Multo Kung Saan-saan

Ano nga bang meron kagabi? parang masyadong naging excited ang mga tao, at dati pa, na-plano nang mag punta sa White Party Manila 2004, pero naging magandang oportuninad iyon para makasama ulit ang mga kaibigang sobrang na-miss ko na. Kay saffronsun, kay aileen, kay breakdownandcry, kay best friend hello-kitty, kay gorjus paolo, kay mike, kay warren ... salamat sa gabi.

Simula ng Araw
Napaka hindi normal na Sabado na 'to para sa trabaho ko, usually pag-gising ko pa lang mula sa overtime ng friday, iisipin ko na kung pano tapusin ang mga trabahong dapat ay nililibot na for sign-off. Pag-gising ko kahapon, wala akong inisip. Madami akong nagawa, pero wala akong inisip, Ay, ang labo, basta ganun! Parang nagsimula lang ang araw nung unti-unti naang dumidilim ang kalangitan, at unti-unti na akong naghanda para makipagkita kay hello-kitty.

Muling Pagkikita
Naging abusado si mamang driver ng cab, pero di ko na pinansin, sayang lang sa energy ... Pagdating ko sa Malate, napalitan ang konting pagka-inis ng kasiyahan nang muli kong nakita si saffronsun, kasama si aileen. Miss ko na siya sobra. Mejo maaga ang pagpunta nila, mga 21:00H, pero ok lang, nagkaroon kami ng pagkakataon na makapag-usap at makapagkulitan. Sumunod na dumating si Mike, sumunod si Paolo ... napaka-refreshing ng face niya. At si breakdownandcry? asan na nga ba siya? 1:30 am pa darating? ummmm ... ok.

Still Up? Unang Pagpaparamdam ng Multo
Parang nasanay na akong kapag gabi ay may matatanggap akong short message kay Raf.
"Still up?"
"Yeah, dito ako Malate, wazup"
"Nothing"
Ampucha ... Still up? yun lang ba kaya mong sabihin? nagsasawa na ako sa ganitong setup.

Isang Batalyon ng Multo, Pangalawang Pagpaparamdam
Si Gani, isa ... si Rain, dalawa ... si CJ? siya nga ba yun?, tatlo ... malay ko kung sino pang kasama nilang kinamumuhian ako =) hehehe. nanghihinayang ako, pero wala akong pakialaam sa mga taong ... ummm ... hindi ko masakyan ng takbo ng isip. At nasa paligid lang din pala si P, pero hindi ko napansin ... pag nagkataon, pang-apat siya sa batalyon.

Nandito Ka Pa Ba?
2:00 am ...
"Nandito ka pa ba?" si Darwin
"Asan ka ..."
"NY Cafe"

Kaninang hapon lang sabi niya hindi siya makakapunta, "magtatampo na ba ako sayo" ... nagtatampo na ako. Ilang plano na rin ang hindi natuloy dahil lang sa hindi siya pwede, nakakainis. Pero kaninang 2:00am, nandun siya sa White Party, with some friends, na-corner daw siya. Bad trip, sobra. So pag na-corner ka ng friends mo, pupunta ka? hindi ko maitago ang pagkadismaya ko. Pero eto ako, parang gago na kahit na naiinis na, nagmamadaling bumalik sa NY Cafe mula sa pag papa-henna nila mike at breakdownandcry, kahit na umuulan. Ang gago mo tauf!

"Asan ka"
"Pababa na" sabi niya

At muli kaming nagkita ...

halik kay hello-kitty, halik sa akin ... "nagtatampo ka na ba?" nakakatunaw ng tuhod ang tanong na iyon, hindi ko alam kung naglalambing, o nag-aalala ... hindi ako sumagot. Kinagat niya yung balikat ko, nagpapa-cute ... pumulupot ang kamay ko sa ulo niya, habang ginugulo ng konti ang buhok niyang basa ng ulan ... miss ko na siya.

unang pag-ibig talaga, nakakabaliw...

Kahit anong seryosong nasabi kong mahal ko si Raf, mahal ko si P, parang nagiging joke kapag nakikita ko si Darwin. Siya na lang siguro ang pamantayan ng pagmamahal ko, na nagtagal ng halos isang dekada, mahal ko pa rin siya, kahit na naiinis ako.

putik, 5:30 na? nahithit ko na pala ang buong kaha ng West Ice, hindi pa rin kami umuuwi...

Pagbabalik Loob ng Isang Tomasino

Kahit ano pa ang sabihin ng mga tao, mahal ko ang aking pamantasan, ang Unibersidad ng Santo Tomas. Iba ang pakiramdam ko kapag pumapasok ako sa gate sa España, parang nag gaan, parang lulutang ako sa ere. Iba ang kultura ... kulturang totoo, walang bahid ng pagkukunwari. Isa itong pamanatasan na madaling pakisamahan ang mga estudyante. Totoo kasi.

Kamakailan lang, pagkatapos ng SMART NEO, nagkaroon kami ng pagkakataon ni Cla na magbalik loob sa UST, at muling naramdaman kung ano nga uli ang pakiramdam sa loob ... ang sarap, sobra.