Kung maaari lamang, siguro pinigilan ko sa pagtibok ang puso kong nananabik makasama, mayakap, at mahagkan ka sa bawat sandali. Katumbas ng ligayang dulot ng pag-ibig ang pangungulila sa tuwing ika'y wala sa piling, at takot na bigla na lang bawiin ang sarap at sakit nito. Ngunit hindi maaari. Dito sa aking silid, hindi mapigilan ang pagsigaw ng puso ko: 'Mahal Kita'. Mahirap, masarap, masakit ... ngunit mahal kita. Mahal na mahal ...