Responsibilidad

Pagiging Ninong

Dati pa, umiiwas na talaga ako sa pagiging ninong. Masyadong malaking responsibilidad iyon, gusto ko pag naging ninong ako, handa na ako. Yung hindi lang pagpirma sa papel at pagbigay ng regalo kapag kaarawan o pasko, yung tipong handa na talaga akong tumayo bilang pangalawang magulang. Napaka immature ko pa, marami pa akong reklamo sa buhay at gulo na kailangang maayos, ang pagtanggap sa isang mabigat na responsibilidad ay hindi pa nararapat.

Pero noong nakaraang Linggo, hindi ko naiwasan. bininyagan si Richford at Juliana, kay Juliana nagawa kong sabihin ang naiisip ko sa pagiging ninong, pero yung kay baby richford, di ako naka-iwas, unang anak kasi ng pinsan kong babae. Sana magabayan ko sila hanggang sa paglaki nila.

Trabaho
Sige na, aaminin ko na. Naiiinis ako na lahat na lang ng priority ng accounts nasa aming part timers, tapos karamihan sa mga fulltimers ay puro phone sims lang! Isipin mo pang kami yung ginigipit sa oras at di binigyan ng trabaho sa holy week, sino ba namang hindi magagalit!

P
Dapat magkikita kami ni P ngayon, pero mukhang di gusto ng pagkakataon, tinatrabaho niya yung web page ng isang grupo, at ako'y naghihintay ng 6pm para matapos ang trabaho. May meeting pa ata mamaya, at may kasunduang kailangang matapos, di ko lang sigurado.

Mainit ang ulo ko, wag niyo ako lapitan!

50 First Dates

Sa sobrang walang magawa kagabi, napagkasunduan namin na manood ng Fifty First dates matapos tumambay sa Greenbelt, kasi sabi ni May nakakatuwa daw, kasama ko si May, Earl, at si Mark. Parang ang hirap nung situation na pag-gising mo, nakalimutan mo na ang nangyari ng buong araw, pero kung halos araw araw ka mai-inlove, parang ang sarap nun!

Hangin ng Kabataan ... Pagbabalik Tanaw

Higit sa init ng hapon, napansin ko ang lakas ng ihip ng hangin na nagpapatunay na summer na nga talaga. Kakaiba siya, di tulad ng nakasanayang simoy nito, para siyang hangin ng kabataan, noong panahong hindi pa masyado uso ang computer games, at ang libangan ng kabataan ay ang paglalaro sa labas. Oo't adik ako noon sa computer, di pa masyado laganap ang teknolohiya noon, family computer pa lang ang pinaka High Tech na masasabi. Isa ako s mga batang nakakatapos ng Super Mario ng walang warp zone, na nagkaka hundred lives sa 3-1 ... pero mas nalilibang ako pag ako'y nasa labas.

Madalas ako mapagalitan noon ng aking lola, pagkatapos kasi ng tanghalian, magpapalipas lang ako ng konting oras at lalabas na ako, maghahanap ng pwedeng gawin. Para akong nakalaya sa kulungan. Minsan pag walang bata pupunta ako sa palaruan ng village, mag iipon ng malalaking bato, itatali sa kabilang dulo ng seesaw, at sisimulang maglaro. Pag may dadating na bata, pauupuin ko siya sa kabila pero di ko pinatatanggal yung bato, minsan mas enjoy pa kung bato na lang yung kalaro. Na adik din ako sa gagamba at tutubi. Maraming beses na nagtatakbuhan kami ng mga kalaro ko sa talahiban makahuli lang ng tutubing kalabaw, pupunitin ang pakpak para hindi makalipad, at pakakainin ng mga damo. Siyempre nagkaroon din ng panahon ng salagubang.

Isa akong batang kalye, di iyon maikakaila. Elementarya, di talaga ako nag aaral noon, nagtapos akong common sense lang ang pinapairal, hindi talaga ako nag re-review, kasi sa tingin ko hindi iyon ang buhay. Mas masarap umuwi ng maaga't abutan ang malakas na hangin para makapagpalipad ng saranggola na may bubog ang pisi! First year high school, bata pa rin ako noon, 5'6 na ko pero mas pinipili kong umuwi na lang kesa magtagal sa school para sa mga group meetings. Hassle talaga pag nasa pilot section, ang daming pinapagawa ng mga guro, istorbo sa kabataan ko, istorbo sa pagpapalipad ng saranggola! 2nd year na ako nawalan ng panahon sa kalye. May nakabalitang nag cultural dance troupe ako noong elementarya at kinuha ako para sa isang inter-school competition. Sa turo ng isang bayanihan dancer, nanalo ang grupo, at iyon ang simula ng sunod sunod na kompetisyon, district, division, regional, invitational, ang kung anu-ano pa. madaling araw pa lang nasa school na ako, at dahil sa mga rehearsals halos 9 na ako ng gabi nakakauwi, literal na sa paaralan na ako nasisikatan at nalulubugan ng araw. Di pa rin ako nag aaral, at wala nang panahong makapaglaro.

Dumating ang panahon na pinagsama ang cultural dance troupe at modern jazz group ng school, madaming issues pero wala kaming magawa. napilitan akong mag stretch hanggang sa mabali ang aking mga buto. Iba ang lambing ng folk dance sa intensity ng jazz at hip-hop. Na disorient ang sistema ko
sa pagsayaw. Sa ilalim ng miyembro ng Chameleon Dance Company, nakalimutan ko ang singkil, tinikling, paso doble, chotis, at binasuan; nakalimutan ko ang bahag, patajong, kamiso tsino, at barong; makalimutan kong maglaro.

Simula iyon ng pagtalikod ko sa kabataan. Bata pa rin ako, pero ibang laro na pwedeng gawin. Hindi na dapat isip bata. Pero nakaka miss lang yung panahon na wala masyadong iniisip, na kapag dumampi na sa pisngi ang simoy ng amihan, oras na naman ng pagpapalipad ng saranggola.

May mas suplado pa pala sa akin!

Sabi niya kanina pinili daw niyang maging suplado ..... "What does it matter to you anyway" dagdag pa niya. Suplado talaga! Magmula nung aksidenteng na-delete ko siya sa friendsters ko, hindi na niya na-accept yung invitation. Mga sampung beses na ata yun.

"Siyempre affected ako coz i was trying to reach out, pero ni-reject mo naman yung invitation sino ba namang hindi magtatampo, pero wala naman ako magagawa doon, respeto na lang". sabi ko

"I didn't ask for you to reach out anyway" - ineluki

So anong issue ngayon? Sabi ko hindi naman siguro kailangang ipaalam pa niya para ma invite siya, pinili niyang maging suplado, pinili kong kaibiganin siya ulit, tinanggihan niya. Tapos. Marami lang siguro akong hindi alam sa mga nangyayari. Dapat ipagpatuloy ang nasimulan nang hindi pagpansin sa kanya. pero minsan kasi sa kanya lang ako nagkakakuha ng balita tungklol kay P.

Nangihinayang lang ako kasi isa siyang mabuting tao, at masarap kaibiganin SANA. Pero kailimutan na natin yun! yun naman ang gusto niya eh.

Noong isang araw nag reply si P sa mga tanong ko, nakakatuwa. Wala lang, natuwa lang ako. Sabi ni C busy daw si P sa academic affairs. Goddluck at best wishes sa kanya :)

Masarap daw ako! waaaaaaaaah!

nagpasama si May sa pagpapa-relax at rebond niya ng buhok ... kasi noong huling punta namin ni Yya sa UP nakita ni May na maganda yung resulta ng hair treatment ni Yya, kaya na-enganyo din siya. Siyempre hindi ko naman siya pwedeng iwan doon at umuwi na lang bigla, kaya sinamahan ko siya hanggang matapos ang "OPERASYON", hehehehe Joke lang May.

Tinanong daw noong nag-aayos sa kanya kung boyfriend niya ako, kasi naman lahat na lang ng sinasamahan kong babae napagkakamalang boylet ako! (Ako ang nangangailangan nito!)

May: "Hindi .... hindi yun talo noh .....".

Parloristang Bading: "So big mong sabihin ano din siya? ang dami na talaga ano?"
Parloristang Bading: pahabol "Pero masarap siya ha ..."

Waaaaaaaaaaah! ano ba yun! sila na ba ang market ko ngayon? haaaay buhay. At least may mga nagnanasa pa pala sa akin, hehehe! ano ba yun! Nakuwento kasi ni May sa gig ni mia eh, kaya natawa na lang ako....

Salamat pala Mia, at mukhang ikaw lang ang nakaka appreciate ng katawan ko by saying na im fit. hehehehe. Powerdance na ito!

Mia's Gig at Club Chill

Nakapag decide ako na magpunta sa club chill at panuorin ang aking katrabaho (bagong DR full timer) na si Mia sa kanyang gig, malapit lang naman ang aking tahanan sa Morato area at pumayag naman si Rommel na samahan kami ni Bestpren . Siya ang kauna-unahang DR full timer na nakilala ko. Sa opisina pa lang, kapansin pansin na ang galing niya sa pagkanta, na sasabayan pa ni Halleberry at Mommy Gina parang libreng concert sa floor. Super warm and friendly ni mia, kaya naman nakakasundo ko siya, eh madalas na lang kasi akong topakin diba, at lahat na lang ng tao iniisip na suplado ako (diba camille? siguro totoo ...)

Ang sakit ng ulo ko kahapon pag-uwi, mga alas tres ng hapon... nakatulog agad ako, at nagising ng alas otso para maghanda. Hinintay ko lang yung go signal ni May at ayun, kumuha ako ng cab patungong Timog. oo, timog ... tinanong ko kasi si Camille kung saan ba yung Chill sabi niya sa Timog daw. Nadaananan na rin namin yun ni Cla noong minsang nanggaling kami sa Pioneer Highlands, so iniisip ko na sa Timog nga siya. Binagtas namin ni manong driver ang kahabaan ng Timog, at wala kaming nakitang Club Chill. Ang sinasabi kong landmark na SBC ay hindi niya mawari! at kung anu-anong club ang sinasabi niya (yung alam mo na, may nangyayari sa dilim) .... mabait naman si manong pero mukhang iniisip niya na manyak ako kaya kung anu-anong club yung sinasabi niya. Tinawagan ko si May at nalamang sa Morato nga iyon. Nakita na rin namin yung lugar sa wakas.

Inaasahan ko na makakakita ako ng mga pamilyar na mukha pag akyat ko, ang pagkaka-alala ko kasi, pupunta daw sila Kenny, Allyn, Gina at ang iba pang DR Full timers (part time kasi ako, at wala akong nakitang part timer dun, so feeling ko ang epal ko na naman, as always). Si Camille kasi sabi niya nagkaroon ng konting aberya kaya di siya makakatuloy. Pag pasok ko, si Mike(Michelle) lang yung nakita kong pamilyar na mukha, at yung mga kasama niya? di ko kilala. Pero pinalipas ko na rin yung oras hanggang sa dumating si May at Rommel.

Kwentuhan... inom ... kwentuhan ... lagok ng Strong ice ... Papak sa sisig at fries ... at order pa ng mas maraming Strong Ice! (Ang sarap talaga ng san mig). Ang tapang namin na umiinom kami gayong may trabaho kami kinabukasan, ako 9am sa bagong building ng PeopleSupport (ExportBank Building sa Pasong Tamo, 21st floor just in case dadalaw ka), at si May? 6am! siyempre ginulo ko rin ang sched ni rommel na magtatrabaho pa sa ospital.

Magaganda yung songs ni mia, at ang galing niya. Nakapag kuwentuhan pa kami pag may pagkakataong hindi siya kumakanta, nakakatuwa. Mag a-ala una na yun ng umaga at tinapos namin yung buong set niya. paalis na kami noong tumawag naman si mike, tinanong kung hanggang anong oras pa kami, wrong timing talaga parati itong kaibigan naming ito! 12:30 na nun, kakatapos lang daw niya magtrabaho (at hindi siya sa call center). Sana magtagpo rin ang schedule namin minsan para makalabas ulit kami, kasama ng buong barkada (Calling Friday the 13th!).

Pag uwi ... tulog ... parang karugtong nung sakit ng ulo ko ng hapon, pero naipahinga ko naman ng maayos, salamat sa mahimbing na pagtulog ... salamat sa Strong Ice!

THOMASIAN 2003 Yearbook at bagong phone

sabi ni Yya, na-release na daw yung Thomasian Yearbook, kaya dadalaw na naman ako sa aking mahal na pamantasan para makuha ang kopya ko. Ano kaya ang hitsura nun? dati kasi sobrang pormal ng outline, ngayon kaya? ano kayang pic ko ang nandun? colored kaya? dami kong hindi alam ah! parang ang alam ko nagbayad lang ako noon ng graduation fees at kasama ang Thomasian sa binayaran ko, yun lang, pero kahit anong idea about it la na akong alam! hahahaha :)

Ngayon tuloy iniisip ko kung kelan naman ilalabas yung College Annual ng Science, ito talaga pinag ipunan ko noong panahon ng kagipitan para magkaroon ako ng kopya! ang dami ngang arte eh, may baby and barkada pics pa, wish ko lang maayos nila yun, yung di ako madi-disappoint sa kalalabasan. Tinatapos na daw yung digital copy eh, saya matapos na yung print.

Excited na ko! hehehehe.

Si bestfriend nag decide na pumunta rin sa USTe mamaya from work para masamahan namin siya ni Yya na magpa-relax na hair... matagal na niya tong plano ... maganda kasi yung result nung kay Yya kaya na enganyo na rin siya ... Konti na lang part na rin siya ng Jawbreaker kahit na from UP Econ cya ... hehehehehe

Gumawa ng tagalog na post si P. nakakatuwa, hindi ako sanay eh. Siyempre di ko alam kung sino si A pero natutuwa ako na hindi naman masyadong mabigat yung bagong post niya. Miss ko na siya, sana magparamdam ulit siya :)

Sana makabili na kami ni best ng phone, pinaplano naming bilhin yung 3660 sa madaming kadahilanan. Katas ng pag chachat sa office at pagsu-surf at pag bo-blog! ang hirap ng trabaho ko! hehehehe.

Muling Pagkikita: Gabi ng Jawbreaker

March na, halos isang taon na rin pala kaming hindi nagkikita ng mga kabarkada ko sa Unibersidad ng Santo Tomas, mula noong nagsipagtapos kami sa aming kurso. Isang taon pero parang kahapon lang, isang taon pero parang ang dami nang nangyari. Buti na lang nasabi ni May na luluwas siya ng Maynila para sa isang training sa Caltex, at nakapag-setup ng gabi para sa muling pagkikita ng kinatatakutang barkada.

Dinner sa Temple, tuloy ng Jupiter, tambay sa Malate ... kwentuhan to the max!

Ang sarap talaga kasama ng mga kabarkada ko! Oo't iba't iba kami ng pinanggalingan, iba't iba ng personalidad, hindi ko nga maisip na magiging kaibigan ko sila noong unang semestre ko sa kolehiyo ng agham, pero pag magkasama kami, wala na kaming pakialam sa ibang tao sa paligid, parang may sarili na kaming mundo ... ang saya! Iba talaga pag mga totoong tao ang kasama mo, walang pagkukunwari, komportable kang maging ikaw kahit ano pa.

Nakakatuwa ang ilan sa mga pagbabago. Ang kaibigan kong Intsik na dati'y alas diyes pa lang ng gabi ay nasa bahay na, ay siya pang nagpilit na palipasin na namin ang gabi bago umuwi. Ang dating kulot, straight na, ang dating payat (ako yun!) ay bumigat ng konti, may nakahanap na ng bagong trabaho, pero ang dating blooming, blooming pa rin.

Naging sapat ang buong gabi para mapag usapan namin ang lahat ...
Sana'y manalo sa darating na halalan bilang mayor ang daddy ni May para makapag out of town ulit kami!

Found out what dark blue means

Nalaman ko na rin kung ano ibig sabihin ng dark blue sa mood rings, kapag suot ko kasi iyon parati na lang siyang DARK BLUE .... romance pala pag ganun. So parati pala akong nasa romantic mood .... asus!

Pagpapasalamat:
Salamat sa magandang umaga
Salamat sa ligtas na biyahe sa trabaho
Salamat sa libreng kape sa opisina
Salamat at hindi ako late ngayon

Liham Para Kay P.

Wala akong ibang gustong alalahanin kundi yung panahong pakiramdam ko nandiyan ka parati pag may hinaing ako sa buhay ... Oo, hindi ka nagsasalita, hindi ka makwento, pero ang pakikinig mo ay sapat na para maging interesante ang oras na nakakausap kita. siguro masyadong malalim lang ang pananaw mo, o di ko lang masakyan ang ilan sa mga piliosopiya mo sa buhay, bagay na ikina-misteryoso mo sa akin ... Di ko alam kung anung iisipin ko nun, wirdo ka ba o sadyang henyo lang? Henyo .... isa kang henyo, di iyon matatawaran.

Ipagpatawad mo kung naging bahagi ka ng kabaliwan ko sa buhay, lahat naman siguro tayo merong nagtatagong kabaliwan, nagkataon lang na "at peak" yung akin nung time na yun. Aminado naman ako diba, gago ako ... sana lang naintindihan mo, tulad ng pagpilit kong pag-intindi sa 'yo. Alam mo minsan di na kita masakyan. Siguro kailangan ng utak ni Einstein para magkatugma ng brain waves natin, at makita ko ang naiisip mo. Pero siguro di naman kelangan yun kung naging bukas ka lang. Yun siguro ang problema, di kita maintindihan kasi hindi mo rin siguro gustong intindihin kita. Naging mahirap na mga araw yun, noong pakiramdam ko ang kulit kulit ko .... hanggang dumating sa puntong binura ko na lang yung numbers mo. Hindi mo gustong maintindhan ka ...

Nasabi mo minsan na di tayo pareho, malamang, wala nang mas obvious pa dun. Di ko alam kung anung pagpapakahulugan mo pero tama ka. Masyado lang ako naging apektado, kasi siguro noong mga panahong iyon .... minahal kita. Siguro.

Wala naman ako ninais kundi ang maibalik sa matinong pagkakaibigan ang kung anuman. Yung makakausap kita uli. Hinihintay ko yung panahon na mga ri-ring yung telepono, at pagsagot ko'y ikaw ang tumawag ... mag-uusap tayo ng tungkol sa wala lang, kasi wala lang ... Pero nakikita kong malabo iyon, at nirerespeto ko ang desisyon mo. Nalulungkot alng ako kapag nababasa ko yung entries mo sa blog, nararamdamamn ko yung galit mo ... pero wala akong magawa. Kasi, siguro nga, Ayaw mo rin na may gawin ako ... pero sana hayaan mo ang iba na makibahagi sayo ... di man kita maintindihan ... sila man lang.

Anu ba tong pinagsususulat ko? Nasa tama ba akong katinuan? Alam ko ba yung pinagsasasabi ko? marahil hindi ... kasi hindi mo naman ako nabigyan ng pagkakataong alamin ang dapat .... siguro nga di rin kita naging kaibigan kahit minsan ... siguro ...

Ano sa tingin mo, P?

Isang Gabi ng Pagmumuni-muni

Feb 27, napagkasunduan naming magkakaibigan na manuod ng "Agnoia", play ng PETA na kinabibilanagn ni she, isang kaibigan. Iyon ang kauna-unahang PETA play na napanood ko, na kung tutuusin ay isang pagkakataong matagal kong hinintay, bata pa lang kasi ako'y mataas na ang respeto ko sa grupo.

Interesante ang dula, buhat ito sa nagwaging akda sa Don Carlos Palanca Memorial Awards for Literature. Ipinakita ang iba't ibang katangian ng mga astrological signs at kung papaano nakaka-relate ang bawat karakter sa horoscope .... madaming malalalim na eksena, talagang mapapa-isip ka. Lahat ay may kani-kaniyang pananaw o pagtingin sa bawat sitwasyon ... marahil lahat ng dahilan at ekplenasyon ay tama ... depende na lang sa pagtanggap mo sa mga argumento.

Naging magandang gabi iyon para sa pagmumuni-muni. Ang Rajah Soliman theatre, sa Fort Santiago, Intramuros ay di kalakihan, sapat lang para magkaroon ng komportableng upuan ang mga manonood. Ang pumapalibot lang sa lugar ay ang batong dingding, walang anumang harang sa kalangitan. Maliwanag ang buwan, walang ulap, at masiglang nagniningning ang mga bituin ... Masarap mag-isip hindi lamang sa katuturan ng mga linya sa dula, kundi pati na rin sa sarili ... habang dumadampi ang malamig na simoy ng hangin sa mga pisngi.

Marami rin akong naisip noong gabing iyon.

Question and Answer

Sa sobrang walang magawa, nagbasa ako ng bulletin sa friendster at nagawang sagutan ang ilan sa mga katanungan ... pareho ba tayo ng pananaw?
___________________________________________________
my answers to your questions ...

AnDy wrote:
1. WHY do we always feel like someone special is always taking us for granted?
-- maybe coz we're expecting too much from that person, when we shouldnt be.

2. WHY do we always have to love someone more than they will love us? Can't it be equal?
-- pano ka mag measure ng love? if may metrics na makikita, madaling maging equal, pero wala ... pwedeng pantay, pwedeng mas mahal ka niya, pero kahit pa, pwede ring hindi niya masyado maipakita, it depends sa personality ... meron talagang iba na hindi masyado ma express yung feelings...

3. WHY do we have to fall and get hurt?
-- for us to learn, and become a stronger person.

4. if love is such a wonderful thing to be in, then WHY do we cry in a relationship?
-- because you love the person ... he's special to you ... parang favorite toy nung bata pa, pag nasira, pag nawala, pag may umagaw ... maiiyak ka ... kasi special yun for you, and gusto mo sayo siya parati ... pero darating din yung time ng mawawala na lang siya o kelangan na itapon,
just something for you to remember ...

5. if we love and falter, what's next? ...move on? don't u think its just a sick cycle carousel?
-- Move on... itll be a cycle if you didnt learn from the past relationship .. its up to you if paiikutin mo lang ulit yung life mo, at gagawin mo yun mga mistakes na nagawa na, kasi you have a better option ... it doesnt have to be one ...

6. Why is there love if HURT comes in after?
-- balance ng universe ... walang mapalad sa sansinukuban ...

Walang Kasiguruhan

SMS from a friend, Feb. 16, 2004, 4:08pm

"God bles tauf! :) hiritan m un mga answrs m na "ur tauffer & ur simply amazin!" hehe,gudluck! Kya m yan"

Kung anung pagtitiwala ni nix sa kakayahan ko nung araw na yun, siya namang pagtatampo ng aking sistema't binigo ang pagko-kondisyon ko sa sarili ... sabog! para akong nakatira ...

Interview ko nun sa isang telecommunications company, ang hinirang na "pinaka" sa mga kumpanyang lokal. Kakatapos ko lang nun magdesisyon sa aking career, sa pagnanais na pangatawanan ang pag-alis sa isa sa pinaka respetadong Multi National IT company, inabuso ko ang pagkakataon at nag apply sa isang posisyon. Mapalad na dalawang oras matapos ipasa ang aking online resume, ay tinawagan ako ng HR para sa isang interview. Pero tulad nga ng nabanggit, sabog ako. Natatawa ako pag iniisip ko yung nagyari, kung anu-ano yung pinagsasasabi ko, nakakatawa talaga! pero mukha namang ok lang yung resulta, i was referred to a different position, at natapos ang interview ...

Kung dati'y nararamdaman kong makukuha ko ang posisyon, ngayon parang malabo ... walang kasiguruhan. Nawalan na lang siguro ako ng focus sa mga nakalipas an linggo. Kailangan mag muni-muni at ibalik ang dating Tauffer!

Kanina lang ay ka-chat ko ang isang kaibigan na nagtatrabaho na sa kumpanyang iyon, sinabing nakuwento na ako sa mga ka-opisina niya at excited na silang makita ako ... kung ok sana yung resulta, magkikita-kita rin kami.

Guys Next Door - I've Been Waiting For You

yeahh..
Girl I've been searchin so long thru this world
trying to find someone who could be
what my picture of love was to me
and you came along

When I saw you I knew you were the one
the love that I've been dreamin of

I've been waitin for you (waitin for you)
all my life for somebody who (somebody who)
makes me feel the way I feel when I'm with you, baby
have you been waitin too
cuz I've been waitin for you

Girl I've been saving my love all this time
cuz I knew someday I would find
the one that i've loved for so long in my mind

From the moment that I looked in your eyes
I saw the girl I've loved all my life

I've been waitin for you (waitin for you)
all my life for somebody who (somebody who)
makes me feel the way I feel when I'm with you, baby
have you been waitin too
cause I've been waitin for you

Now that I've found you I just cant let u go (cant let you go)
no no no ohhh
oh there's just one thing I want you to kno

Spoken: girl I love you so...

I've been waitin for you
all my life waitin for you
I've been waitin for you
all my life waitin for you
when I saw you I knew you were the one
the love that I've been dreaming of

I've been waitin for you (waitin for you)
all my life for somebody who (somebody who)
makes me feel the way I feel when I'm with you, baby
have you been waitin too
cause I've been waitin for you

I've been waitin for you
all my life waitin for you
I've been waitin for you
all my life waitin for you
I've been waitin for you
all my life waitin for you
(fade out)

- ang sarap ulit-ulitin ...