Tuesday, September 19, 2006

duyan

ang pagpikit ay pagsilip sa tago nating mundo. ang pag-idlip ay paggising sa tulog na pag-asa.

sa panaginip nabubuhay ang ilang alaala't mga pangarap. dahil ang pagtulog ay pagpukaw sa nahihimbing na damdamin: ng poot, muhi, pighati at pagmamahal ...

Tuesday, April 18, 2006

kaibigan

Kung patuloy mong pag-iisipan ang kawalang katarungan ng mundo, mababaliw ka lang. Talagang ganun, wala kang magagawa kundi tanggapin ang katotohanang hindi bawat sandali ay matamis ang buhay, Hunghang lang ang naniniwala doon.

Matuto kang magparaya; hindi lang ang sarili mo ang kailangang lumigaya. Magpasalamat ka sa maiksing panahong natutunan mong ngumiti at magmahal. Kasakiman ang hindi pagbitaw sa nakalipas at katangahan ang pagtakwil sa damdaming buong puso mong pinaniniwalaan.

Sapat na ang isa, dalawa, limang araw na pagluluksa sa namatay na bukas. Matuto kang bumangon, maghanap ng bagong pag-asa, at iahon sa libingan ang mga paa mong gustong magpatabon kasama ng mga patay nang alaala.

Thursday, February 09, 2006

pagtingin

Pagsisisihan ko ba ang pait, sama ng loob, at panghihinayang kung sa minsang pagkakataong nakasama ka'y napawi ang pagod ng naghihingalong damdamin? mas gugustuhin kong harapin ang mga 'di komportableng sandaling nakikita ka, dahil ang pag-iwas ng ating mga mata'y alaala ng maiksing panahong ako'y sayo, ika'y sakin.

Ang mga titig mo'y salamin ng tago' kong mundo, tulad ng sa aki'y bintana ng iyong isp at saloobin. Walang kahulugan ang galit sa nakalipas ... walang kahulugan.

Wednesday, February 01, 2006

pagbabalik

Sa burol' ng ating kabataan, minsang nabanggit mo ang magandang pangako ng pag-ibig. Sa pagsandig mo sa aking balikat, hindi ko naintindihan kung paanong sayo'y puno ng kulay at buhay ang mga paru-parong nagliparan sa musmos nating isip.

Paglipas ng panahon, natutunan kong magpa-agos sa bugso ng mapaglarong damdamin; damhin ang sarap at tamis ng bawat pagtibok ng puso; magpahulog sa sakit at pait ng mga nalunod na pangako't alaala.

Noong muli tayong nagkita, sa burol' ng ating kabataan, nabanggit ko ang init at pusok ng mapanirang damdamin. Ngunit sa muling pagsandig mo sa aking balikat, sabay nating pinagmasdan ang pagsayaw ng paru-paro sa hangin, at ang kintab ng kanyang pakpak na nakikipagtalik sa sinag ng araw. Naintindihan ko na.

Isang dapit-hapon sa burol' ng dalawang isip na may magkaibang pananaw sa iisang saloobin, naging malinaw ang pag-asa sa pag-ibig ... at naging saksi ang paglubog ng araw sa pangako ng ating muling pagsasama ...

Tuesday, December 27, 2005

sa muling pagsikat ng araw

Ngayon ay gabi ... sa isang araw, sa isang linggo, sa isang buwan ... Gabi na kung kailan magtatapos ay hindi ko alam. Mas pipiliin kong ipikit na lang ang aking mga mata kesa pagmasdan ang bilyong talang nakabitin sa langit, dahil ikaw ang aking araw, ang liwanag na naglalabas ng kulay sa aking mundo, init ng dugong dumadaloy sa aking mga ugat, init na bumubuhay sa baliw kong puso.

Kung tatanggapin mo lang ang pag-inog ko sa iyo tulad ng paghaya kong lumubog at sumikat ka kung nais mo ...

kasing dami ng mga buhangin ang aking mga agam-agam, kasing lamig ng hangin ang pangungulila ko sa iyo, kasing ingay ng hampas ng alon ang sigaw ng aking puso: hinahanap-hanap kita.

Dito sa dalampasigan, ipipikit ko ang aking mga mata, magpapahinga, kukutilin ang mga pag-aalinlangan, mananahimik ... Hihintaying magising ako sa ingay ng mga mayang naglalaro sa hangin, at sa init ng iyong pagbabalik.

Tuesday, November 29, 2005

ligaya

Ligaya sa bawat yakap ng hangin. Ligaya sa mga titig ng buwan. Ligaya sa halik ng hamog, sa palad, sa labi. Ligaya sa bawat tibok ng di mabilang na bituin, sa kalawakan ng dalawang magkaibang mundo.

Sa hangin, buwan, hamog, at bituin ko na lang kaya itawid ang mga nais kong gawin.

Sa hangin, buwan, hamog, at bituin ko na lang maaring tanggapin ang nais ko sa iyo.

Kaya sa paglubog ng araw, ligaya ang pagtingin sa buwan at mga tala habang dinarama ang lamig ng hamog na dala ng hangin; dahil naiisip kong ika'y nasa aking piling, nakayakap, humahalik, umiibig ...

ang pagbagsak ng lawin

Paano mo kakayanin kung sa paglimot ay kailangang ilibing ng buhay ang ilang panaginip:

Ang pagsandig ng pisngi mo sa aking dibdib; ang mahigpit na yakap; ang paguusap ng ating mga daliri; ang paghalik as iyong noo ... ang mga matatamis na bulong; ang pagpikit ng mga mata sa pag-awit ng bawat puso ...

Ngayo'y tangay ako ng hangin ng bawat alaala mo. Iniisa-isa hanggang sa maubos at mawalan ng silbi ang pagkampay ng pakpak ng damdamin ko sa langaylangayan. Lumilipad sa kasalukuyan, nang hindi tumitingin sa patutunguhan ...

Friday, November 25, 2005

paglalayag

Kung kasama ka, may bisig sanang hahatak sa aking layag, may mga matang gagabay sa aking direksyon; pero mukhang magpapaanod na lang ako sa isang di makabuluhang paglalayag; lilimuting minsa'y napadpad ako sa lupang ikaw ang bunga.

Kung handa ka nang hawakan ang kamay ko, huwag ka sanang mapagod sa paglangoy kung saan ako palutang-lutang.

Wednesday, November 23, 2005

tala o buwan

Bakit mas nakakapakong tingnan ang nag-iisang talang nakabitin sa langit, sa gabing bilog at maliwanag naman ang buwan ...

Dahil ang tala, may sariling ningning. Ang buwan, nakikigamit lang ng sinag ng araw ...

Monday, November 14, 2005

katahimikan sa dilim

Alam mo kung bakit gusto kong nakikita ka? dahil sa mga titig ko lang maitatawid ang mga mensaheng di kaya ipakita ng galaw, at di kaya ibulong ng tinig. Sa katahimikan, mas nakabibingi ang sigaw ng puso kong nananabik makasama ka. Sa kadiliman, mas nakabubulag ang mga titig kong puno ng paghanga, takot, at pag-asa.

Mas gusto kong tahimik at madilim kapag kasama kita. Mas nararamdaman ko ang tunay na ako, na hindi ginagatungan ng mabulaklak na mga salita.