pagtingin

Pagsisisihan ko ba ang pait, sama ng loob, at panghihinayang kung sa minsang pagkakataong nakasama ka'y napawi ang pagod ng naghihingalong damdamin? mas gugustuhin kong harapin ang mga 'di komportableng sandaling nakikita ka, dahil ang pag-iwas ng ating mga mata'y alaala ng maiksing panahong ako'y sayo, ika'y sakin.

Ang mga titig mo'y salamin ng tago' kong mundo, tulad ng sa aki'y bintana ng iyong isp at saloobin. Walang kahulugan ang galit sa nakalipas ... walang kahulugan.

pagbabalik

Sa burol' ng ating kabataan, minsang nabanggit mo ang magandang pangako ng pag-ibig. Sa pagsandig mo sa aking balikat, hindi ko naintindihan kung paanong sayo'y puno ng kulay at buhay ang mga paru-parong nagliparan sa musmos nating isip.

Paglipas ng panahon, natutunan kong magpa-agos sa bugso ng mapaglarong damdamin; damhin ang sarap at tamis ng bawat pagtibok ng puso; magpahulog sa sakit at pait ng mga nalunod na pangako't alaala.

Noong muli tayong nagkita, sa burol' ng ating kabataan, nabanggit ko ang init at pusok ng mapanirang damdamin. Ngunit sa muling pagsandig mo sa aking balikat, sabay nating pinagmasdan ang pagsayaw ng paru-paro sa hangin, at ang kintab ng kanyang pakpak na nakikipagtalik sa sinag ng araw. Naintindihan ko na.

Isang dapit-hapon sa burol' ng dalawang isip na may magkaibang pananaw sa iisang saloobin, naging malinaw ang pag-asa sa pag-ibig ... at naging saksi ang paglubog ng araw sa pangako ng ating muling pagsasama ...